خلوتش ناگهانی بود و مرگش نا منتظر، وجودش افتخار بود و نبودش مسلخ تلخ، نا باوری مرگش مرگ باران در فصل بهاران بود، دلش دریای عشق و وجودش باران کرامت ... سخاوتها از باران آموخته بودف صفای بارانی بود که با صداقت می بارید، وزش بادی بود که با عشق می وزید. عشقش پناهی بود و مرگش بی پناهی، ستاره ای بود که خاموش شد و خورشیدی بود که غروب کرد.
....
..
روحش شاد ...