سنگ رودخانه ام
آب از سرم گذشته
روی برگهای جداشده ی تقویم

صدف پیچ پیچم
دریای های و هوی
پشت سرم
و فریادی که مرا برد
هنوز توی گوشم هست

بوته ی پاییزم
ریخته ام روی زمین و نیمه ی دیگرم
دل داده به خاک *

.....
......

* گراناز موسوی - پابرهنه تا صبح

Labels:

 

Post a Comment