گرفته کوله بار زاد ره بر دوش ،

فشرده چوبدست خیزران در مشت ،

گهی پرگوی و گه خاموش ،

در آن مه گون فضای خلوت افسانگیشان راه می پویند،

.....
.....
بیا تا راه بسپاریم ...

....

 

Post a Comment