"هرکس در دوران زندگی اش می تواند دو کارکرد داشته باشد : ساختن یا کاشتن.

سازندگان شاید سال ها در کار خود بمانند و سازندگی اشان مدت ها طول بکشد اما روزی می رسد که کارشان به پایان می رسد ، در این هنگام باز می ایستند و در میان دیوارهای خودساخته محصور می شوند. وقتی کار ساختن پایان می گیرد، زندگی معنایش را از دست می دهد .

اما کسانی هستند که می کارند . اینان گاهی هنگام طوفان و تغییر فصل ها رنج می برند و گاهی به ندرت خسته می شوند اما یک باغ برخلاف یک ساختمان هرگز از رشد باز نمی ماند و همان زمانی که نیازمند توجه باغبان است می گذارد زندگی برای باغبان ماجرایی عظیم باشد . باغبانان در میان جمع یکدیگر را باز می شناسند چرا که می دانند در سرگذشت هر گیاه رشد سراسر زمین نهفته است . "

مقدمه کتاب بریدا - پائولو کوئلیو