از اون زمانهاي قبل كه فيلمهاي حاتمي كيا رو مي ديدم و به نوع برخوردش با كساني كه فيلمهاش رو نگاه ميكنن (كه برخلاف خيلي از اين فيلمهاي معمولي ، متاسفانه تماشاگرها رو احمق فرض مي كنن و هرچي كه دوست داشتن به خورد مردم ميدن !!!) آشنا شدم ، خيلي ازش خوشم اومد .

راستش زماني كه فيلم از كرخه تا راين رو تو سينما آفريقا ديدم كلي گريه كردم و واقعا هم براي خودم جاي تعجب داشت كه اون فيلم تونسته اين همه روي من تاثير بذاره و اين به نظر من بخاطر بيان حقايقي بود كه توي فيلم ازش ديدم .

بعد از اون ديگه هر چي با دقت تر به فيلمهاش نگاه ميكردم اين موضوع -- شعوري كه براي بيننده اش قائل ميشه و به اون احترام ميگذاره -- برام بيشتر قابل لمس بود .

اين موضوع توي سريالي كه از ايشون پخش ميشد هم كاملا مشهود بود و وقتي هم كه حرفهاي ايشون رو در مورد ساخته اش شنيدم ، خيلي خوشحال شدم از اينكه با دفاعيات محكمي كه از سريالش كرد دل طرفدارانش رو شاد كرد ، چيزهايي مثل اينكه من نميخواستم با اون سريال براي شما لالايي بگم و يا اينكه يه عروس توي شب اول يا دوم عروسيش چه جوري بايد نمايش داده بشه و ....

آقاي حاتمي كيا ازت ممنونم ، لااقل من خودم از شما خيلي چيزها ياد گرفتم ، خيلي ...